first days.
Blijf op de hoogte en volg Charell
05 Februari 2016 | Verenigde Staten, Westfield
02-02 2 februari.
terwijl ik nu midden boven de Atlantische oceaan vlieg, terwijl mijn buurman lichtjes licht te snurken in mijn oor, de man in de stoel voor me zijn stoel steeds verder naar achter blijft drukken, en ik nog aan het na walgen ben van mijn vliegtuig maaltijd (bah) zit ik alweer een nieuwe blog te schrijven.
best gek, want hoewel ik nu al een paar uur onderweg ben (het is nu half 6 in de middag) heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik echt onderweg ben voor een jaar in het buitenland.
ik moet ook zeggen dat afscheid nemen me lang niet zo zwaar viel als ik dacht, er zijn weinig tranen gelaten vanuit mijn kant, maar dat heeft er denk ik meer mee te maken dat ik het aan de ene kant nog niet bevat, en aan de andere kant ik er zoveel zin in heb. dit word mijn jaar, daar ga ik voor zorgen.
op het vliegveld aangekomen vanochtend waren vrijwel heel snel alle meiden met wie ik naar de v.s. reis er al en vonden we elkaar bij de check in. waar natuurlijk het een en ander mis moest gaan waardoor wij ipv. als eerste werden geholpen, een stapje opzij konden zetten en moesten wachten tot iedereen die later kwam zich eerst mocht inchecken. Maar na flink wat geroddel, gemopper en gebel met haar collega/vriendin kwam mevrouw van de incheck balie erachter dat op onze visa"s een 0 stond in plaats van een o. problem solved, inchecken, de vervelende, lompe en veel te zware koffers weg. Daarna nog een laatste kop koffie met pap, mam, jaimy en senem.
hier werden me een aantal geweldige cadeau's overhandigd waaronder een prachtig boek vol met geschreven briefjes, kaartjes, foto's en cadeautjes van familie en vrienden.
wauw, wat een prachtig cadeau, nu al. terwijl ik hem nog niet eens goed heb doorgelezen. daar heb ik zo mooi de tijd voor, aangezien het beeldscherm in de stoel voor me
aangeeft dat ik nu nog precies 3 uur en 38 minuten moet vliegen.
En dat is tijd genoeg om wat dingetjes door te lezen.
de meiden en ik zitten allemaal verspreid, zei zitten allemaal voor in het vliegtuig en ik in het achterste gedeelte. en eigenlijk vind ik dat helemaal oke,
zo heb ik al een aantal leuke mensen ontmoet en gesproken vandaag, onder andere mijn buurman. Dit is een spaanse pas afgestudeerde jongen, die zijn afstuderen gaat vieren in porto rico zodat hij de carnaval uitgebreid kan vieren. (Die ik helaas mis dit jaar, drink er 1 op me!)
Met deze buurman heb ik gelijk een deal gesloten,
hij mocht mijn vieze (blegh) lasagna verder opeten en in ruil daarvoor mocht ik zijn toetje, beste ruil ooit!
vanavond zal ik denk ik dit stuk wel online zetten, of morgen of overmorgen. ik ga eerst zien wat new york me brengt deze dagen.
mijn buurman word ook langzaam wakker nu, dus ik denk dat ik die even ga uitdagen voor een potje kaarten of 1 van de spelletjes op de schermen voor ons. Tot later, of zoals mijn neef zo mooi zegt. aju!
02-06 6 Februari.
inmiddels ben ik een paar dagen verder alweer, en de introductie in new york is alweer voorbij helaas. Hier heb ik een aantal leuke meiden ontmoet met wie ik veel ben opgetrokken deze dagen. het leuke aan dit au pair progamma is dat er zoveel verschillende nationaliteiten komen. ik heb vriendschap gesloten met meiden uit Colombia, Porto Rico, The United Kingdom, Afrika, Frankrijk, etc. En we hebben zo ontzettend veel lol gehad samen. De taal barrière (voor sommigen ging Engels erg lastig) was nauwelijks een probleem. met handen en voeten, tekenen, en tolken was alles zo duidelijk! I already miss these girls, maar er zijn alweer leuke plannen gemaakt waaronder een Rihanna concert bezoeken
Morgen komen mijn host parents me ophalen rond half 12, om lekker te gaan lunchen en daarna mij eindelijk mee te nemen naar het huis om mijn host child te ontmoeten. Ik heb er super veel zin in, cant wait.
Voor nu vind ik het wel weer mooi geweest.
Tot snel,
Heel veel liefs Charell.
terwijl ik nu midden boven de Atlantische oceaan vlieg, terwijl mijn buurman lichtjes licht te snurken in mijn oor, de man in de stoel voor me zijn stoel steeds verder naar achter blijft drukken, en ik nog aan het na walgen ben van mijn vliegtuig maaltijd (bah) zit ik alweer een nieuwe blog te schrijven.
best gek, want hoewel ik nu al een paar uur onderweg ben (het is nu half 6 in de middag) heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik echt onderweg ben voor een jaar in het buitenland.
ik moet ook zeggen dat afscheid nemen me lang niet zo zwaar viel als ik dacht, er zijn weinig tranen gelaten vanuit mijn kant, maar dat heeft er denk ik meer mee te maken dat ik het aan de ene kant nog niet bevat, en aan de andere kant ik er zoveel zin in heb. dit word mijn jaar, daar ga ik voor zorgen.
op het vliegveld aangekomen vanochtend waren vrijwel heel snel alle meiden met wie ik naar de v.s. reis er al en vonden we elkaar bij de check in. waar natuurlijk het een en ander mis moest gaan waardoor wij ipv. als eerste werden geholpen, een stapje opzij konden zetten en moesten wachten tot iedereen die later kwam zich eerst mocht inchecken. Maar na flink wat geroddel, gemopper en gebel met haar collega/vriendin kwam mevrouw van de incheck balie erachter dat op onze visa"s een 0 stond in plaats van een o. problem solved, inchecken, de vervelende, lompe en veel te zware koffers weg. Daarna nog een laatste kop koffie met pap, mam, jaimy en senem.
hier werden me een aantal geweldige cadeau's overhandigd waaronder een prachtig boek vol met geschreven briefjes, kaartjes, foto's en cadeautjes van familie en vrienden.
wauw, wat een prachtig cadeau, nu al. terwijl ik hem nog niet eens goed heb doorgelezen. daar heb ik zo mooi de tijd voor, aangezien het beeldscherm in de stoel voor me
aangeeft dat ik nu nog precies 3 uur en 38 minuten moet vliegen.
En dat is tijd genoeg om wat dingetjes door te lezen.
de meiden en ik zitten allemaal verspreid, zei zitten allemaal voor in het vliegtuig en ik in het achterste gedeelte. en eigenlijk vind ik dat helemaal oke,
zo heb ik al een aantal leuke mensen ontmoet en gesproken vandaag, onder andere mijn buurman. Dit is een spaanse pas afgestudeerde jongen, die zijn afstuderen gaat vieren in porto rico zodat hij de carnaval uitgebreid kan vieren. (Die ik helaas mis dit jaar, drink er 1 op me!)
Met deze buurman heb ik gelijk een deal gesloten,
hij mocht mijn vieze (blegh) lasagna verder opeten en in ruil daarvoor mocht ik zijn toetje, beste ruil ooit!
vanavond zal ik denk ik dit stuk wel online zetten, of morgen of overmorgen. ik ga eerst zien wat new york me brengt deze dagen.
mijn buurman word ook langzaam wakker nu, dus ik denk dat ik die even ga uitdagen voor een potje kaarten of 1 van de spelletjes op de schermen voor ons. Tot later, of zoals mijn neef zo mooi zegt. aju!
02-06 6 Februari.
inmiddels ben ik een paar dagen verder alweer, en de introductie in new york is alweer voorbij helaas. Hier heb ik een aantal leuke meiden ontmoet met wie ik veel ben opgetrokken deze dagen. het leuke aan dit au pair progamma is dat er zoveel verschillende nationaliteiten komen. ik heb vriendschap gesloten met meiden uit Colombia, Porto Rico, The United Kingdom, Afrika, Frankrijk, etc. En we hebben zo ontzettend veel lol gehad samen. De taal barrière (voor sommigen ging Engels erg lastig) was nauwelijks een probleem. met handen en voeten, tekenen, en tolken was alles zo duidelijk! I already miss these girls, maar er zijn alweer leuke plannen gemaakt waaronder een Rihanna concert bezoeken
Morgen komen mijn host parents me ophalen rond half 12, om lekker te gaan lunchen en daarna mij eindelijk mee te nemen naar het huis om mijn host child te ontmoeten. Ik heb er super veel zin in, cant wait.
Voor nu vind ik het wel weer mooi geweest.
Tot snel,
Heel veel liefs Charell.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
